"Feest" in de gevangenis
Blijf op de hoogte en volg Lieteke
10 Februari 2013 | Oeganda, Kampala
Gister weer een dag in de gevangenis doorgebracht. Normaal gesproken mogen we daar alleen maar op donderdag komen, maar 1x in de maand ook op zaterdag. En dan is het feest, met muziek, dans, zingen, spelen, nagels lakken, tekenen, voetballen, volleyballen en eten. Vooral eten. Rijst met vlees of vis en groenten. Dit is echt een feestmaal voor ze, normaal krijgen ze allen pocho en beans.
Omdat Nathalie maandag jarig is, kregen de kinderen allemaal een flesje fris erbij. Dat was dus dubbel feest. De kids hebben echt genoten. Gelukkig zat er niemand in de isoleercel, tenminste niet van ons. Er waren in de buurt een aantal volwassen kerels opgepakt, die er een weekend door mochten brengen, gehandboeid en al. We zaten er veel kinderen in de blackhouse, waar de nieuwe kinderen de eerste 6 weken doorbrengen. Wanneer Foodstep er is, mogen ze eruit, voor even.
Aan het einde van de middag kwamen er een stel kinderen huilend de algemene ruimte binnen. Na enige navraag bleek dat ze de avond ervoor ontsnapt waren. Ze waren bijna in Kampala (60 km verderop) en daar, bij de moerassen werden ze gevonden. Na een wilde achtervolging zijn ze opgepakt (In het moeras zijn geen wegen, zijn geen mensen, maar wel heeel erg veel ratten en slangen. Wanneer je daar als een gek doorheen gaat rennen, moet je echt wanhopig zijn) toen ze terug kwamen hebben ze er van langs gekregen. Niet verbaal, maar met een riet. De striemen zaten op hun armen, benen en gezicht. Niet een , maar tientallen. Het wordt gebruikt als afschrik model, maar of het nou zo erg moet.. Het waren Karamojong, voor de Ugandezen het laagste van het laagste, zelfs in de gevangenis willen ze ze eigenlijk niet hebben. Maar de man van de kinderbescherming wordt er op afgerekend wanneer hij kinderen kwijt raakt. Kinderbescherming is niet echt toepasselijk, maar zo heet het wel. En de man die er verantwoordelijk voor is, is geen nare man. Integendeel, hij is zeer vriendelijk en wil veel voor de kinderen doen, maar kan weinig.
Hij heeft in het kamp een bibliotheek, geen idee wie er gebruikt van maakt, maar het is er. Heb het nu voor elkaar dat ik op donderdag een paar boeken mag lenen, zodat een aantal kinderen zelf kunnen lezen, voor een half uurtje of zo. Wat dat willen ze zo graag, lezen, schrijven, naar school.. En hij heeft toegezegd dat ik altijd iets mag lenen om daar te gebruiken.. Blijkbaar heb ik toch meer tact en charme dan ik dacht!
Gister avond uit eten geweest met Mariska, Nathalie, Werner en Anneke, die even over was uit Nederland. Hele gezellige avond gehad, iets te veel gedronken en heel erg gelachen. Was wel even nodig na een dag in de gevangenis
Omdat Nathalie maandag jarig is, kregen de kinderen allemaal een flesje fris erbij. Dat was dus dubbel feest. De kids hebben echt genoten. Gelukkig zat er niemand in de isoleercel, tenminste niet van ons. Er waren in de buurt een aantal volwassen kerels opgepakt, die er een weekend door mochten brengen, gehandboeid en al. We zaten er veel kinderen in de blackhouse, waar de nieuwe kinderen de eerste 6 weken doorbrengen. Wanneer Foodstep er is, mogen ze eruit, voor even.
Aan het einde van de middag kwamen er een stel kinderen huilend de algemene ruimte binnen. Na enige navraag bleek dat ze de avond ervoor ontsnapt waren. Ze waren bijna in Kampala (60 km verderop) en daar, bij de moerassen werden ze gevonden. Na een wilde achtervolging zijn ze opgepakt (In het moeras zijn geen wegen, zijn geen mensen, maar wel heeel erg veel ratten en slangen. Wanneer je daar als een gek doorheen gaat rennen, moet je echt wanhopig zijn) toen ze terug kwamen hebben ze er van langs gekregen. Niet verbaal, maar met een riet. De striemen zaten op hun armen, benen en gezicht. Niet een , maar tientallen. Het wordt gebruikt als afschrik model, maar of het nou zo erg moet.. Het waren Karamojong, voor de Ugandezen het laagste van het laagste, zelfs in de gevangenis willen ze ze eigenlijk niet hebben. Maar de man van de kinderbescherming wordt er op afgerekend wanneer hij kinderen kwijt raakt. Kinderbescherming is niet echt toepasselijk, maar zo heet het wel. En de man die er verantwoordelijk voor is, is geen nare man. Integendeel, hij is zeer vriendelijk en wil veel voor de kinderen doen, maar kan weinig.
Hij heeft in het kamp een bibliotheek, geen idee wie er gebruikt van maakt, maar het is er. Heb het nu voor elkaar dat ik op donderdag een paar boeken mag lenen, zodat een aantal kinderen zelf kunnen lezen, voor een half uurtje of zo. Wat dat willen ze zo graag, lezen, schrijven, naar school.. En hij heeft toegezegd dat ik altijd iets mag lenen om daar te gebruiken.. Blijkbaar heb ik toch meer tact en charme dan ik dacht!
Gister avond uit eten geweest met Mariska, Nathalie, Werner en Anneke, die even over was uit Nederland. Hele gezellige avond gehad, iets te veel gedronken en heel erg gelachen. Was wel even nodig na een dag in de gevangenis
-
11 Februari 2013 - 10:30
Huisbewaarder:
Wow, indrukwekkend hoor!
Zelfs daar krijg je het weer voor elkaar door teveel te drinken :)
Good luck en geniet!
Gr. Rolf -
10 Mei 2013 - 14:00
Sammie!:
Wow. Toch wel goed dt ze tenminste een feest geven, anders zou eik het eniet kunnen overleven..... -
10 Mei 2013 - 14:02
Samie!:
Oke, nog wate opgezocht erover...
Hier gaan we dan:
12-jarige opgesloten in isoleercel door een dag spijbelen
Jong koppel kan kind uit Oegandese gevangenis bevrijden
Zijn gevangenissen wel goed voor de kinderen? Jan vertelt
Wow, toch een hele botheram, of moet ik zeggen een helse?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
